12 کیلومتری قلعه رئیسی و 60 کیلومتری شهر دهدشت قرار دارد.
روستای جاورده از شمال به رودخانه چاروسا، از جنوب به روستای بلویری، از مغرب به کوه گل، از مشرق به کوه سیلیلاک (ابراهیم ) محصور و محدود است.
بنای امامزاده دارای یک واحد اتاق 4*6 متر که در وسط آن، مرقد مطهر در ابعاد 110*170*50 سانتی متر قرار دارد و زمانی دارای گنبدی گچی از نوع مخروطی هرمی بوده است. در سال 1173 (ه.ش) دردوره حکومت زندیه به دستور کلانتر وقت منطقه، مرمت و گنبد متروکه آن باز سازی کامل شد، از آن تاریخ تا سال 1347 (ه .ش) هیچ گونه تعمیر و مرمتی انجام نگرفته است.
به نقل از بزرگان محلی و خادم مسجد روستای مذکور در سال 1347(ه.ش)، امامزاده به خواب شخصی از اهالی روستا آمده، که با هزینه شخصی خود گنبد را به همان سبک معماری قبلی بازسازی کند. این بازپیرایی انجام گرفته، اما به دلیل سستی عناصر استفاده شده چندان دوامی نیافته، مجددا ریزش کرده و تاکنون به همان حال باقی مانده است.
در کتاب دائرةالمعارف شجره آل رسول، جلد سوم، نوشته «سید علی موسوی‌نژاد سوق» در مورد این بقعه متبرکه این چنین نوشته شده است «شجره طیبه آن، با استناد به اقوال منطقه‌ای، یکی از سادات با فضل علوی است که به اعتباری همراه با امامزاده محمود(ع) (سید محمید) جهت تبلیغ دین مبین اسلام به این منطقه مهاجرت کرده است».
قومی که در این روستا اسکان دارند، از تیره‌های سادات، تاویسی، تا حسین شاهی، خوانین، عمله، غندی و متفرقه هستد، که با نسبتی کم و بیش حدود دویست و پنجاه سال پیش جایگزین قوم «تاش طیب » شده‌اند، که به علت زد و خور‌د‌های اجتماعی، منطقه را ترک و به مناطق زیرکوه بهبهان و تشان مهاجرت کرده‌اند.
در جوار این بقعه مرقد دو تن از شهدای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران 1359(ه.ش) شهید «سالار ارشیاه» و شهید «عیسی خزند» دفن شده است، که در تمام ایام زائران زیادی دارند
منبع:http://boyerahmad.awqaf.ir
نظرات شما عزیزان:
